Freeks buitenlandstage in Ethiopië *week 9*

2 juli 2018 - Koka Reservoir, Ethiopië

Hallo allemaal,

Dit is de negende week van mijn buitenlandse stage in Ethiopië.

De laatste week is voor mij begonnen, de tijd vliegt voorbij als je het naar je zin hebt.

In de ochtend ben ik weer bezig geweest met het meten en foto’s maken van de trial. De groei van de wortels gaat goed. Het doel van de trial is om te kijken of we een alternatieve soort groeimedia kunnen gebruiken. We kijken dan ook wat de eventuele problemen of voordelen hierbij zijn. Deze trial kijken we ook weer of deze bruikbaar is op trays. Deze trial is tevens ook in de propagatie.

Van maandag tot woensdag stond op de planning dat ik met de Breeding afdeling mee zou lopen, maar het hoofd van de afdeling is met zijn jaarlijkse vakantie. Maandag kon ik dus niet mee en dinsdag heb ik met een agronomist meegelopen, maar zij kon niet zo heel goed Engels. In de Breeding afdeling doen ze het volgende, zij bestuiven de moederplanten en hier komt dan na een tijdje een zaadje uit. Deze wordt dan in de volgende sectie van de kas opgegroeid tot een plant en de stekjes hiervan worden gebruikt als moederplanten voor productie.

Van donderdag tot en met zaterdag heb ik meegelopen met de Quality Assurance afdeling, zij zijn verantwoordelijk van controleren hoe andere afdelingen hun werk doen, bijvoorbeeld bij het oogsten. Toen ik meeliep lieten ze natuurlijk ook zien hoe dat werkt. Het is wel grappig, want zodra wij een kas binnen gingen zag je gelijk bijna alle vrouwen opkijken en wisten ze dat ze extra hun best moeten doen. Normaal willen ze zo hard mogelijk gaan, omdat ze dan een hogere bonus krijgen. Als wij dan gaan controleren en vinden we een fout in bijvoorbeeld het aantal stekjes dat zij moet oogsten, schrijven wij haar ID-nummer op en de fout die ze gemaakt heeft op. Als ze teveel dezelfde fout maakt wordt uiteindelijk een deel van haar bonus ingehouden.

In de avond hebben Julian en ik nog een rondje gemaakt om de kas, we hoorden verhalen dat hier weleens apen en wilde zwijnen te zien zijn, maar wij hadden pech want we hadden niks gezien.

Zaterdagavond was het plan om de zelfgemaakte pizza oven voor het eerste uit te proberen, maar dat moesten we weer een dag uitstellen, wel hebben we met zijn allen lekker gegeten bij het Italiaanse gezin. Barbara en de kinderen gaan zondag voor 2 maanden terug naar Italië, dus moesten we afscheid nemen.

Zondagochtend rond 9:00 uur zijn wij vertrokken naar Mount Zuqualla, dit was ongeveer 45 minuten rijden. Van tevoren waren wij van plan om het hele stuk naar boven te lopen, dit zou ongeveer 3 uur duren. Eenmaal aangekomen waren wij dat ook van plan, eerst zo ver mogelijk rijden en dan gaan hiken. Voordat we de berg op konden moesten we een gids inhuren en hij zou ons dan de weg leiden. Die gids vertelde iedere keer dat we weer verder konden rijden. Dus uiteindelijk hebben we het hele stuk naar boven gereden, achteraf gezien toch wel erg blij mee, want dit duurde ongeveer 1,5 uur. Het hoogste punt van de berg is ongeveer 3100 meter hoog. Deze berg is een uitgestorven vulkaan en in die krater is nu een heel mooi meer met allemaal groen en bomen er omheen. Verder is er een dorpje en kerk op de berg, de mensen hier geloven dat het water uit het meer heilig is. Dus onze chauffeur had 3 lege flessen meegenomen om die te vullen met het water uit het meer, voor zichzelf, zijn moeder en zijn zus. Wij hadden hier een rondje om het meer gelopen, alleen wisten we toen nog niet dat we zeiknatte schoenen zouden krijgen. Normaal zou je hier ongeveer 50 birr (€1,50) voor moeten betalen, maar als wij een man met een gebroken been mee naar beneden zouden nemen konden wij gratis. Verder was hier niet veel anders te zien, dus zijn we terug naar huis gegaan. De weg naar beneden duurde ook ongeveer 1 uurtje.

Nu het lang verwachte moment, ongeveer 1,5 jaar geleden was Jannis begonnen met het maken van de pizzaoven en zondag toen we terug waren van de berg hebben we hem voor het eerst gebruikt. Bas en zijn vrouw (Anja) waren ook terug van hun vakantie, dit was dus een geschikt afscheidsfeestje. Giacomo heeft de pizza bodems gemaakt en belegd en wij konden hem opeten. Van tevoren was het even twijfelen of de oven wel een goede temperatuur kon bereiken, maar dat ging met gemak, zo’n 350 °C. De pizza hoefde dan maar een paar minuutjes erin te liggen.

Zondagavond hebben we ook voor het eerst zelf gekookt, wij hadden een boodschappenlijst doorgegeven met wat kip, knoflook en aardappelen. Uiteindelijk kregen we 2 hele kippen, 30 knoflook en 15 aardappelen. We hebben dus geleerd om wat specifieker te zijn in de aantallen. Julian kon zijn kookkunsten op het eten loslaten en we hebben toch nog heel lekker gegeten. Wat gebakken pittige kip met gebakken aardappeltjes.

Doei allemaal,

Freek van Wingerden

Foto’s

7 Reacties

  1. Jantje:
    2 juli 2018
    Wat een leuke week weer! Hebben jullie geen foto's van het meer gemaakt, ik ben daar wel erg benieuwd naar... Veel plezier in jullie laatste week!
  2. Danny Verkade:
    2 juli 2018
    Alinea 3, regel 3+. Een beetje lopen snitchen dus?
  3. Danny Verkade:
    2 juli 2018
    grapje natuurlijk, freek!
  4. Jantje:
    2 juli 2018
    Ohja ik zie die foto's van het meer nu, dankje Freek
  5. Frans:
    2 juli 2018
    Mooie week weer en nu de laatste dagen. Geniet ervan en neem een mooi souvenir mee!
  6. Maria:
    3 juli 2018
    Lekker hoor zelfgemaakte pizza's en wat sociaal om iemand met een gebroken been mee naar beneden te nemen.
    Veel plezier nog je laatste week in Ethiopië!
  7. Ton:
    3 juli 2018
    Je hebt er weer een mooie week meegemaakt , veel plezier nog de laatste week!